Reutel & Kuch.

De bovenstaande foto maakt het al duidelijk voor de ervaren Janneman-spotter; kommer en kwel ten huize Janneman. Het bovenstaande is mijn snotter-rantsoen; als mijn neus eenmaal goed dicht zit proef ik niks meer behalve zuur, zoet en zout. Citroensap, hagelslag en oude kaas dus. Op krakend knäckebröd omwille van de tactiele ervaring. Ofwel: ik ben snipverkouden. De eerste keer in bijna 4 jaar, niet meer elke dag naar school heeft zo zijn voordelen, maar ik ben er nu wel even goed beroerd van. Niks meer gewent zeg maar. En ziek helpt niet echt om lekker aan de slag te blijven.

Gelukkig was de voornaamste klus die ik me voor deze week had voorgenomen geen intellectueel hoogstandje en ook geen al te zware inspanning. Doekjes afspannen. Andere klusjes zijn blijven liggen, en zullen vermoedelijk ook de komende week niet gebeuren, maar ik heb tenminste nog wat gedaan.

En voor wie zich afvraagt waarom al die moeite; deze drie foto’s laten het wel zien. Het stapeltje doekjes op de onderste foto zijn dus alle schilderijen die op de eerste foto’s in twee stapels liggen. Meer plaats voor nieuw werk! Dat ik voorlopig ook geen nieuwe spielatten hoef te kopen is een kleine bonus, wat dat aangaat gaat het meeste geld toch telkens in het linnen zitten.

Voor het overige ben ik vooral blij dat een stel bestelde boeken net op tijd binnen waren bij de bieb. Thoreau en Lovecraft. Vroeger, lang geleden al eens gelezen, toen kon het me allemaal niet zo pakken. Eens kijken of ik daar dit keer meer in kan zien. Voorlopig dus even rust hier, vermoed ik.