Moeizaam.
Ik wil lino’s ontwerpen, en eigenlijk lukt het niet om verschillende redenen. Ik wil eigenlijk kleiner werken dan past bij het niveau aan detail wat ik wil hebben. En ik blijf heen en weer slingeren tussen realisme en expressiviteit. Zolang ik geen duidelijke keuze maak op dat gebied blijft het sowieso gemodder.
En heel eigenlijk wil ik iets totaal anders dan wat ik nu zit te ontwerpen, maar ik weet niet goed hoe ik dat moet ontwerpen, of beter gezegd, zonder model en foto’s red ik dat niet. Een oud voorbeeld van wat ik eigenlijk zou willen; in 2010 zat ik hier ook al mee te worstelen.
Aan de ene kant te simpel en te rechtstreeks, omdat ik van foto’s moet uitgaan, aan de andere kant is nu net dit een richting die ik wel nog eens zou willen uitproberen. Veel werk, met een nauwkeurigheid waarvan ik niet weet of ik die wel kan halen, aan de andere kant, als ik zo’n lino eenmaal goed gesneden en gemonteerd weet te krijgen (5 of 6 platen die perfect moeten passen bij het drukken) dan kan ik daarna een hoop variaties op zo’n lino maken, voor mij in elk geval boeiend om te doen.
Wat ik de afgelopen week heb zitten doen? Heel veel nadenken, een beetje lezen, en wat schetsen voor lino’s waar ik niet tevreden mee ben:
Moeizaam tekenen, vooral omdat ik na de potloodschets in feite aan het feitelijk lino ontwerpen begin; stap 3 en 4 zouden eigenlijk verschillende linoplaten moeten zijn.
En het idee van momenteel bekende figuren lijkt me bij nader inzien niet echt boeiend. Leuk om aan te sluiten op een oude Japanse traditie en zo, maar na Andy Warhole’s Marilyn zeefdrukken en Shepard Fairey’s Obama Hope poster niet echt iets waar ik nog veel aan toe te voegen heb.
Modern leven dan?
.jpg)
Als plaatje zou het nog net kunnen, maar is dit nu een plaatje dat ik na afloop met plezier hier aan de muur hang? Nee, niet echt.
Volgende week maar eens even iets anders doen, hier raak ik serieus gefrustreerd van.