De eerste week van het jaar is alvast goed begonnen; in feite zat de week vol met ‘andere kunstwerkzaamheden’, maar ik heb zowaar nog echt wat gedaan ook.

De tentoonstelling van de Salon loopt nog (net, vandaag de laatste dag). Afgelopen vrijdag waren er rondleidingen voor lagere scholen, en ik was in het Domein om de leerlingen wat over mijn werk en manier van werken te vertellen.  
 
  
 
Ik vind het wel moeilijk om iets met zulke jonge kinderen te doen, wat snappen ze en wat niet, maar gelukkig zijn ze uit zichzelf nieuwsgierig genoeg.
 
En vandaag was vanmorgen een kunstenaarsgesprek met de gastconservator, Ad Himmelreich, waar ik ook bij mocht zitten. Verbazend hoezeer de meeste kunstenaars eigenlijk met dezelfde dingen bezig zijn, terwijl dat totaal verschillend werk oplevert. En aan het eind van de middag was de finissage met kunstenaars.
 
  
 
Ik ben bij al dit soort zaken niet op mijn best, te verlegen, en wat ik eventueel wil vertellen is veel te uitgebreid om in een paar zinnen te gieten. Maar het was wel leuk om toch nog wat extra toelichting te kunnen geven. ’s Middags werden ook de publieksprijzen bekend gemaakt; de video’s van Pernette Scholten en de glaskunst van Sabine Lintzen hadden de meeste indruk gemaakt. Mooi!
 
Al met al waren hiermee mijn voornaamste kunstwerkdagen van de week wel gevuld, ik merk dat een expositie dicht bij huis toch wel heel wat meer tijd kost dan ergens ver weg, zoals Amsterdam of Ruinen. Maar ik heb toch ook nog wat echt werk kunnen verzetten. Met twee vrije middagen en een zaterdag stug doorwerken is de eerste lino van dit jaar af of bijna af. Zaterdag aan het eind van de dag kon ik de eerste proefdrukken maken.
 
  
 
Het profiel van Sittard in de sneeuw, naar aanleiding van de snelle schets in de kerstvakantie. Ik zit er nu naar te kijken; is dit zo af, of haal ik nog wat van die lijnen in de lucht weg? En is dit dan goed zo? Wel erg simpel… Ik vind hem misschien wat te realistisch, wat weinig expressief. Wat gebeurd er als ik de vormen eens iets sterker aanzet, en wat overdrijf? Dan moet ik de lino wel nog eens maken. En deze lino biedt ook nog eens zicht op twee andere lino’s; de linker kant en de rechter kant vormen elk in feite een basis voor een nieuwe lino.