langzaam
Deze week wel goed gewerkt, maar ik heb weinig om te laten zien. Sommige dingen schieten nu eenmaal niet op. Op dinsdag heb ik bij de schildergroep weer een bos gedaan.
Een beukenbos dit keer, het beeld had ik al sedert 1996 klaar liggen om uit te werken. Ja ja, sommige ideeën hebben hun tijd nodig.
Donderdagochtend ben ik met de motor en schilderspullen op pad geweest om weer eens buiten te werken, maar dat leverde niets op. Er was een schitterend, heel subtiel licht, maar dat veranderde zo snel dat ik alleen maar foto’s kon maken. Ik kan wel snel werken, maar niet zo snel. Hopelijk kan ik wel nog iets met de foto’s.
Ik moest ook nog schilderijen gaan ophalen bij het Domein in Sittard. Er is geprobeerd om mijn serie viaducten aan de gemeente Sittard te verkopen, maar daar was bij nader inzien geen budget voor. Jammer, al ben ik ook wel blij ze weer thuis te hebben. Ik wil er nog een aantal schilderijen bijmaken, en dat was moeilijk geworden als ik de rest van de serie niet meer had.
Verder ben ik voornamelijk bezig geweest met de lino van het klooster. Dit is een trage; er is veel na te denken over hoe ik bepaalde partijen aan moet pakken, en er zit nogal wat fijn snijwerk in dat erg veel tijd kost.
De ramen moeten kloppen, daar is een keertje uitschieten meteen een probleem. Ik heb dan ook een volle dag nodig gehad, alleen om die goed en scherp uit te snijden. Het nadenken gaat vooral over de manier waarop ik de bomen en struiken links op het linoleum aanpak. Ik wil niet teveel detail hebben, maar heb toch iets nodig om die grote zwarte partij leven in te blazen. Ik denk dat ik er nu wel uit ben, maar dit wordt op gegeven moment ook een kwestie van snijden, proefdrukken en verder snijden.
Na de komende week heb ik een week vrij van school, hopelijk krijg ik dan ook het nodige gedaan. Het werk bevalt me wel, maar het gaat zo langzaam...