meer lino
Zoals de vorige week beloofd; iets meer foto’s over het ontstaan van zo’n simpele lino. Het ontwerpproces is anders dan bij de lino's van Sittard, omdat daar de vorm en de vlakken een rol speelde, terwijl het hier eigenlijk om de speelsheid van lijn gaat. Potlood en perspectief zijn goed voor vlakken, maar een penseel en inkt zijn fantastisch als je een losse lijn wilt hebben.
Om te beginnen zit ik gewoon met een penseel in een schetsboek te knutselen, waarbij van alles en nog wat ontstaat. Het is een soort van vrij associëren in beelden.
En dan ineens komt er een idee; eerst rechtsboven, dan iets gerichter links boven. Ik heb wat. Vervolgens begint het tekenen in inkt op linoleum (in spiegelbeeld). Ik teken met penseel, zodat de lijnen niet te dun worden en meer overeen komen met wat ik straks kan snijden. Op linoleum kan ik die Chinese inkt weer losmaken weghalen met een nat penseel, en ik kan zelfs gewoon met een gum inkt weghalen. Ik kan dus vrij onbeperkt blijven corrigeren en verbeteren.
Om te beginnen maak ik een redelijk complete lijn-schets. Door daarna de grote schaduwvlakken neer te zetten ontstaat iets van ruimtelijkheid, maar wordt ook een licht-donker verdeling van de prent duidelijk. Zo kan ik ergens wat lijn weghalen -linker heup- maar mag er wat meer zwart in het hoofd. Kop op dus. Ook de linker arm en de rechter hand krijgen hun schaduwpartijen. Tenslotte wordt nog iets gecorrigeerd in kont en kleinere schaduwpartijen, en dan kan ik aan de slag met snijden.
Bij het snijden worden nog steeds beslissingen genomen, sommige lijnen worden zo licht mogelijk gehouden of opengemaakt, andere lijnen worden toch nog wat zwaarder neergezet.
Het eindresultaat; naakte lijn 3. In tegenstelling tot de eerste twee zitten hier weer wat meer vlakken in, iets wat eigenlijk niet de bedoeling is. Ik heb de tekening ook verder uitgewerkt, misschien was die eerste schets meer in de geest van wat ik met deze lino's wil dan het uiteindelijke resultaat.
Ik heb nog een lino gedaan deze week, die weer meer in lijn is met wat ik wil. .
Links de schets, rechts de lino. Bij deze lino is goed te zien wat de gevolgen van snijden in linoleum zijn; de lijnen worden krachtiger, scherper en sprekender dan wanneer ik ze met penseel en inkt teken. Linoleum dwingt vanzelf tot een duidelijke uitspraak, en daarin ligt meteen de uitdaging; je kunt minder verdoezelen.