aanloop of uitstellen?
Komende week heb ik de hele week tijd voor kunst, en er ligt niet een van de meer gebruikelijke wat grotere klussen te wachten. Wat gaan we doen? Het leek me in elk geval een goed idee om mijn ateliertje weer eens uit te mesten. Meestal is dat een klus die, eenmaal begonnen, nogal meevalt. Even alles op z’n plek opbergen, en het ziet er alweer een stuk beter uit. Bovendien is opruimen natuurlijk wezensvreemd aan den kunstenaart; als kunst het scheppen van orde vanuit chaos is, dan heb je als kunstenaar natuurlijk wel chaos nodig om mee te beginnen. En de dag nadat je iets weggooit heb je het natuurlijk nodig. Maar met de planken met lino’s van het afgelopen jaar, schilderspullen verspreid tussen de grote Franse ezel en de kleine fiets-schilderkist en bergen losse kleine tekeningen en tekenspullen was het nu toch wel echt een zooi geworden.
4 vuilniszakken uit de berging om daar plaats te creëren, en 2 vuilniszakken uit het atelier, dat mag wel opruimen heten…
Schilderen? Jawel, ik heb deze week ook nog geschilderd.
Het viaduct Vosseveld bij nacht. Eindelijk eens geen natriumlampen, en dit keer voornamelijk een fietspad in het licht. Het doekje steekt wel af bij de eerdere nacht-viaducten.
En nog even een vingeroefening. Karin had een vaas met bloemen achter gelaten op de schildergroep, als stilleven.
Wat te haastig gedaan, eigenlijk wilde ik de schaduwen op de muur en de subtiliteit van het tafellaken als belangrijkste onderdelen weergeven. Hte tafellaken is wel gelukt, maar ik had niet de concentratie om die schaduwen goed aan te pakken en me teveel tot de bladeren en bloemen laten verleiden. Eigenlijk heb je voor stillevens ook mooi licht nodig, en dat heb je in een groot met TL balken verlicht atelier niet echt, maar ik zou dit toch wat vaker mogen doen, al is het maar als oefening.