expositiekoorts 1
De exposities komen dichterbij, en ik looplicht kreupel van een dagje expositiebouwen. Gisteren hebben we werk opgehangen in het postkantoor. Dat soort dagen is altijd leuk; vroeg beginnen, een halve dag met schilderijen rondschouwen, en een langzaam groeiende paniek; we hebben teveel, het komt nooit af, en hoe krijgen we die ruimte kloppend? En dan ineens hangt er iets, en nog iets, en twee uur later hangt alles.
Het is een leuke expositie aan’t worden. Dat oude postkantoor met allemaal kamertjes en gangetjes nodigt uit tot een soort van speurtocht of ontdekkingsreis, wat is hierachter, wat is daarachter. En zo’n gebouw in duidelijke staat van verval/verbouwing heeft zijn eigen charme. Ja, ik geloof dat ik het wel mooi vind worden zo. Komend weekend bent U welkom…
Verder niks gedaan? Jawel, ik heb ook nog een dagje staan schilderen.
Sittard, Den Tempel. Ik moet mijn schilderijen van Sittard weer eens op een rijtje zetten en goed gaan kijken, ik heb daar eigenlijk nog niet helemaal de vorm voor gevonden, maar tegelijk zitten er telkens dingen in die de goeie kant opgaan.