een weekje vrij
Deze week een vroege update op het blog, komende zondag heb ik geen tijd. En nu al even laten weten dat ik komende zaterdag -5 mei- vanaf een uur weer in Venlo ben. Ik weet niet hoelang ik blijf, vermoedelijk niet tot 5 uur.
En dan de afgelopen week. Serendipiteit; in een hooiberg duiken op zoek naar een naald, en er met een boerendochter uitrollen.
Afgelopen weekend had ik een mailwisseling met een vriend naar aanleiding van een documentaire op de Belg; Marwencol. Een Amerikaan, Mark Hogancamp, die na een kloppartij een tijdje in coma had gelegen daar zowel geestelijk als lichamelijk langdurige schade aan had overgehouden, heeft in 1/6e schaal een denkbeeldig Belgisch (huh?) dorp in zijn tuin gemaakt, gesitueerd in de 2e wereldoorlog. Hij ‘speelt’ daar zijn therapie uit in zelfverzonnen verhalen, en maakt daar nogal indringende foto’s van. Boeiend! En af en toe griezelig herkenbaar.
Twee weken gelden schreef ik in dit blog over misschien toch ledenpoppen zoeken. Ik heb die zondag wat op internet zitten neuzen. De houten ledenpoppen die normaal voor kunstenaars verkocht worden ken ik, maar die zijn eigenlijk maar zeer beperkt bruikbaar. Ze zijn te weinig beweeglijk om nu net ingewikkelde houdingen mee te doen. En toen kwam ik 1/6e schaal ledenpoppen voor de kunstenaar tegen. In feite gewoon grijze G-Joe en Barbiepoppen, misschien met iets meer detail, en nog steeds met te grote hoofden, maar wel veel beter beweegbaar. Die heb ik maar eens besteld in de VS. Afgelopen dinsdag kwamen ze binnen. En jawel, het zijn de poppen die Mark Hogencamp ook gebruikt. De te grote hoofden en hier en daar rare verhoudingen vallen weg als ze kleren aanhebben, maar ik denk dat ik daar met tekenen ook wel mee wegkom. De beweeglijkheid is nog niet optimaal, maar inderdaad een stuk beter dan bij de houten modellen.
Tegelijk valt het tekenen aan de hand van zo’n poppetje nog niet mee, je moet er toch nog een hoop bijverzinnen… In feite heb je alleen een hulp bij verhoudingen, maar hoe een elleboog of schouder nu echt zit komt daar niet uit. Enfin, ik zie nog wel wat het eventueel gaat opleveren.
Ik heb de afgelopen week vrij gehad, en voornamelijk in een tekenblok zitten kriebelen. Soms voor de tv, soms uit het hoofd.
Meer tekenen was een van de doelen van dit jaar, deels om vormen en mensen weer helder in mijn hoofd te krijgen. Het gekke is dat tekenen en schilderen elkaar wat uitsluiten; lijn versus vlak zeg maar. Maar ik zou eigenlijk graag schilderen met de ‘helderheid’, de ‘duidelijkheid’ die een tekening kan hebben.