niks gedaan...
Ik zeg dat te vaak; ‘niks gedaan’, of ‘niet veel gedaan’. Wat ik dan bedoel is ‘ik heb de afgelopen week geen tekeningen of andere eindproducten gemaakt’. Ik ben druk als een baasje, alleen levert dat momenteel geen dingen op die ik zo nodig aan anderen wil of moet laten zien. Dit zijn de momenten waarop ik me afvraag of ik niet ergens anders een blog moet beginnen in plaats van hier, want in feite schrijf ik voor mezelf over van alles, alleen gaat dat nu even niet over kunst.
Waar ben ik dan zo druk mee? Ik leer weer broodbakken (de eerste eigen kweek van Duitse zuurdesembroden begint nu ergens op te lijken). Ik spendeer uren aan recepten en informatie op internet zoeken, vergelijken en proberen een grote lijn in al die verschillende recepten te ontdekken.
Ik lees me momenteel sowieso te barsten, hoewel dat met mijn huidige wat gehinderd concentratievermogen wat minder opschiet dan ooit eens (van kerst tot nu nodig gehad om de Harry Potter boeken weer eens door te nemen). Dat laatste, die Harry Potterboeken, leidt daarna tot alle verhalen van de Grimm’s doornemen om wat meer bronnen van Rowling te ontdekken. En zo raak ik verstrikt in sprookjes en vooral de geschiedenis van sprookjes. Ik zou eigenlijk wat meer over de achtergronden van die sprookjes en volksverhalen willen lezen, maar de geannoteerde versies van Maria Tatar zijn niet in de bieb voorhanden. Dus weer zoeken op internet, kan ik ze via de bieb bestellen, zijn er 2e hands exemplaren te vinden, en wat is er zo aan achtergronden op internet te vinden? De truc is dat die sprookjes op termijn ook wel weer eens tot tekenen of schilderen zouden kunnen leiden; het vormt een schat aan ideeën. Maar dat is nog ver weg, en mijn letterlijke geest heeft de neiging me daarbij in de weg te zitten.
Iets anders waar ik nogal wat tijd insteek is mijn jaarboek; ik maak elk jaar een jaarboek van het afgelopen jaar, voornamelijk met foto’s. Nu zijn die jaarboeken alleen voor eigen gebruik, maar ik zit momenteel ook over eigen uitgave fotoboeken te denken, bijvoorbeeld via Blurp, en dat jaarboek is een aardige manier om de mogelijkheden van fotoboeken te bestuderen en beoordelen. Het lastige is dan wel weer dat ik idioot veel tijd kwijt ben aan de verschillende mogelijkheden voor fotoboeken te vergelijken, en iedere keer moet ik een nieuwe software onder de knie krijgen (heeft iemand een idee hoe Adobe InDesign werkt? Oef). Het aardige van zoiets als Blurp is dat mensen daar zelf rechtstreeks een fotoboek kunnen bestellen dat ik gemaakt heb. Op zich een aardig idee, al blijven die fotoboeken wel erg prijzig. En of die boeken nu precies zijn wat ik wil? Ik puzzel nog maar wat verder.
Doe ik dan helemaal niks aan kunst? Jawel, maar als ik dat toch wat doe dan wil dat nog niet zeggen dat het ook altijd wat oplevert. Een vennetje langs de Rooie Beek in Duitsland leverde voornamelijk chaos-foto’s op, al was die drakenkop wel verrassend.
Maar misschien lees ik wat teveel sprookjes momenteel.