los zand
Hier in het zuiden davert ieder jaar carnaval voorbij. Ik ben dit blog ooit begonnen in zo’n week. Ik heb dan al een aantal maanden van vooral thuis kunst bedrijven achter de rug, en deze week vrij is doorgaans nog te vroeg om weer eens lekker buiten te gaan werken. Al met al is dit niet de beste vakantie voor kunst bedrijven. Vaak zorg ik in zo’n week voor een of andere duidelijke klus, iets omvangrijks en vervelends dat toch moet gebeuren. Lijsten of passepartouts, of een wild experiment, maar dit jaar had ik ook op dat gebied niet echt iets op het programma staan. En dus heb ik zomaar wat losse dingen gedaan.
Om te beginnen was er het boekbinden dat nog af moest. Ik was verder opgeschoten dan gedacht, en maandag kwam het laatste werk af.
Ha, weer een nieuw rijtje dagboeken in de kast, ter onderscheid van deze reeks maar eens met Duitse ruggen.
Verder heb ik voor een vriendin eens wat foto’s gemaakt. Ze had een fraaie bronzen uil gemaakt, en wilde daar wat foto’s van hebben ‘in jou omgeving’.
Leuk werk om te doen, bij de fotovakschool vond ik productfotografie ook altijd een leuk onderdeel. Ik heb maar een wat bredere variatie aan foto’s gemaakt, zodat ze kan kiezen wat ze wil gebruiken.
En verder heb ik nog even met een landschapje staan vechten; de Kolleberg maar weer eens, aan de hand van een foto.
Eigenlijk leek het simpel genoeg, maar dit was weer eens zo’n doekje waarbij ik tegen daglicht versus kunstlicht problemen aanliep; het zag er goed uit in daglicht, maar slecht in kunstlicht of omgekeerd. Nu zit ik er zo’n beetje tussenin…