stug voortmodderen...
De afgelopen week begon op school een nieuwe periode, en hoewel alles prima liep merk ik toch dat zoiets fors aandacht vraagt. Toen ik donderdag dan ook aan mijn kunstgedoe begon merkte ik dat ik er niet helemaal inzat. Enfin, toch proberen… Pijproken voor het open raam.
Aan de schets is al te zien dat het allemaal niet van een leien dakje ging, je ziet de ergernis van dingen die niet lukken. Maar vaak is het daarna vooral een kwestie van stug doorvechten. Na een halve dag (links) begon er toch iets te groeien. En dan volgt het voorzichtig verder knutselen. Ik wilde het in feite eenvoudig houden met niet teveel details, maar elke correctie heeft bij mij ook de neiging tot meer detail te leiden.
Links wat meer contrast, het fel rood erbij, en ik maak van een neergeslagen oog een oog in rust. In het midden wordt de pijp iets korter, en wordt het haar verder bijgewerkt. Rechts is waar ik nu ben; de voorste arm wat hoger en wat kleine correcties op de hand. Het grote twijfelen is rook; ga ik nog een vage blauwgrijze waas aanbrengen of niet? Ik ben er nog niet helemaal uit. Maar het eindresultaat na anderhalve dag is beter dna ik gistermorgen verwacht had…