Jan Kusters

Het doekje van de vorige week was weliswaar een zelfportret, maar het ging me eigenlijk meer om de handeling, in dit geval pijp roken. Deze week ben ik met wat vergelijkbaars bezig geweest, al is het nu zeker geen zelfportretje. Deze week is Jean ‘Toots’ Thielemans de klos. Ik zag hem het vorig jaar op tv, en toen dat programma herhaald werd heb ik het opgenomen. De goeie man werd 90, en vierde zijn verjaardag door een reeks concerten te geven… Fantastisch! Een frêle oude man in een rolstoel, totdat de mondharmonica omhoog komt…

Het schilderen was, net als vorige week, een gevecht tussen wat nodig is en wat teveel is. Ik was gefascineerd door hoe herkenbaar de man is in closeup, zonder dat je veel van zijn mondharmonica ziet, of van zijn gezicht. Het linker doekje is wat ik eigenlijk in gedachte had, en als ik wat meer moed had gehad had ik alleen nog even de verf wat dikker en vollediger opgezet, zonder meer detail. Maar op de een of andere manier lukt me dat niet. Terwijl ik sta te werken worden vingers ineens gescheiden en van detail voorzien. En de tegenstelling tussen de gele handen en het rossige gezicht werkte ook niet. Alles rossig dan maar? Ik ben niet ontevreden, maar moet het misschien nog eens proberen met heel andere kleuren. Nu is het, mede door de kleur, toch realistischer geworden dan mijn bedoeling was.