Rustig verder gaan.
Zoals al aangekondigd; concreet kunst bedrijven staat voorlopig op een laag pitje. Een aantal weken geleden heb ik die haspeltjes gemaakt voor vliegeren, en sedertdien denk ik weer het nodige over vliegeren. De haspeltjes die ik gemaakt had zijn goed voor de lichtste lijn en weinig wind, maar ik moet toch nog wat anders maken voor als het harder waait. Meer gehaspel dus. Maar zelfs dat moet even wachten. Aangezien ik de naaimachine al tevoorschijn had gehaald en weer eens had gesmeerd voor vrienden en mijn eigen kamerjas, was het misschien tijd om eerst maar weer eens een nieuw vliegertje te maken. Ik heb een hele reeks ideeën voor vliegers, en zat al langer op de computer ontwerpjes te tekenen. Stof gehaald, en de afgelopen week ben ik maar weer eens aan de slag gegaan. Ik wilde wat vliegers maken rond het thema ‘In de ban van de Ring’.
Ik heb een aantal ontwerpen in photoshop getekend, klaar om te vergroten en op karton over te nemen (vliegernylon snij ik normaal aan de hand van kartonnen mallen met een soldeerbout).
Maar misschien moet eerst het grote kwaad toch maar eens tot speelgoed gedegradeerd worden. Het oog van Sauron dus. Het vliegermodel is een simpele 6-hoek, een Rokkaku. In de toekomst hoop ik daar in de toekomst ook nog wat variaties op te maken, maar het is in elk geval een simpele vlieger die gemakkelijk genoeg is in gebruik. Op de vlieger wordt met verschillende kleuren het motief genaaid, waarna stof aan de achterkant wordt weggeknipt. En voor het oog van Sauron was dat geen motief dat ik via karton ging uitwerken, dit werd 'free hand' soldeerbout-werk...
Ik blijk mezelf weer wat aangedaan te hebben, eindeloos heen en weer naaien op de vierkante centimeter, en zoals altijd kom ik gaandeweg op een aantal ideeën die het beter en gemakkelijker hadden kunnen maken. Om iets goed te doen met je het een paar keer doen. De derde vlieger is meestal wel ok…
Ook hier ben ik wel wat handigheid kwijt. De laatste nieuwe vliegers die ik gemaakt heb blijken ook alweer uit 2006 te stammen. Ai, ook weer wat langer geleden dan gedacht. Geen wonder dat het allemaal niet meer zo soepel gaat. En dit ontwerp is ingewikkeld, met drie lagen die over elkaar gaan maar ook onder elkaar uitsteken. Ha, never give up, ik modder stug verder. Straks zie je de vlieger op 100 meter, en de indruk die hij dan maakt is wat telt. En als ik inderdaad de 4 of 5 vliegers wil maken die ik nu in gedachten heb, dan kan ik maar beter niet eindeloos op de eerste blijven hangen.
Ha, een hele week nylon snijden met de soldeerbout, plakken in plaats van spelden of rijgen, en dan het super gladde stof naaien. Alles op de millimeter (in tegenstelling tot de kamerjas, waar een centimeter meer of minder niet uitmaakt). En dan moet ik nog met de eigenlijke vlieger beginnen; dit is alleen de versiering, het tekeningetje op het zeil. Nu volgt nog het nodige zomen, zakjes, lusjes en versterkingen maken, en dan de stokken en touwen. Als ik de komende week doorwerk zou hij af moeten zijn, maar ik ga vrees ik niet doorwerken. Ik ga om te beginnen een paar dagen paasbrunchen, veel lezen, en rustig wandelen en zo…
Prettige dagen allemaal!
