Jan Kusters

Toch even melding maken van iets dat me de afgelopen week opviel. Het is allemaal nog niet zo eenvoudig… Soms is het goed, soms is het slecht.

Klaagde ik de vorige week over een verdwenen landschap en geen foto’s meer maken op die plek, deze week ontdekte ik op een andere plek van noeste snoei een geheel onverwacht doorzicht…

Ik loop hier verschillende keren per week langs als ik uit de stad kom, de diep gelegen Geleenbeek langs Ophoven, grotendeel onzichtbaar achter kreupelhout van Doornroosje-afmetingen. De afgelopen week bleek ook daar de zaag en snoeischaar te hebben toegeslagen. Gelukkig voornamelijk in het keupelhout, de meeste bomen hebben het daar overleeft. Voornaamste ingreep was blijkbaar het Janneman-hoge kreupelhout tot kniehoogte terug te brengen. Nieuwe vergezichten ontplooien zich. Voor zolang het duurt dan natuurlijk…

Met een zonnetje tussen de wolken door zit er zowaar een mooie foto in die betonnen goot met groene franje. Ha!

Het blijft een doorlopende les; dingen zijn niet goed of slecht, ze zijn wat ze zijn, en daar proberen we dan maar het beste van te maken.