Een stuk verder, maar nog lang niet uitgetwijfeld..
Ha! Nu ben ik eindelijk op het punt waarop ik dacht dat de kast klaar voor beitsen zou zijn, en toch is het nog niet zover. Weer wat te twijfelen… En dat terwijl ik toch zo graag alles af zou willen hebben, eindelijk weer van de rommel hier in huis af. Maar ik ben nu eenmaal bezig, laat ik vooral proberen om het nu ook meteen goed te doen.
Deze week is in elk geval volgens plan verlopen. Ik heb de ‘achterkast’ staan.
Uit esthetische overwegingen koos ik wel weer net die ene constructie die wat lastiger dan nodig was, met deurtjes die in het kastje vallen in plaats van ervoor te hangen (en alles af te dekken).
Het was daardoor nogal wat meer werk dan gedacht, met behoorlijk geklungel rond scharnieren die in één keer goed moesten zitten (niks verstelbaar zoals keukenkastjesscharnieren) en slotjes die wel heel bevredigend klikken maar ook geen enkele flexibiliteit in plaatsing hebben. Eén probleem wist ik in elk geval mooi te omzeilen; hoe hoog moesten legplanken komen? Ik heb ze verstelbaar gemaakt, met voorgeboorde gaatjes en losse plankenleggers.
En dan waren er nog de kleine maar belangrijke versieringen; randje hier, balustrade daar. Dat is erg bevredigend werk, maar ook dat kostte weer meer tijd dan gedacht.
Maar donderdag stond de kast dan toch. Klaar, morgen schilderen…
Oeps, toch weer een grote twijfelaar. Het werk ligt nu vooral stil omdat ik zit te piekeren over deurtjes onder in de kast. Eigenlijk wilde ik daar geen deurtjes. Die zitten voor bepaalde dingen in de weg (voor de afstandsbediening van mijn geluidsinstallatie bijvoorbeeld). Het oorspronkelijke plan was een stel keurige houten kisten op de onderste planken te maken. En dan zijn deurtjes niet echt nodig. Maar die kisten kan ik nu niet maken, ik heb te weinig ruimte om alles neer te zetten, nu moet eerst de kast af voor ik met zoiets verder kan. Maar met dat uitstel konden die kisten nog wel eens even op zich laten wachten; niet nu meteen noodzakelijk, ik snak eigenlijk weer naar andere dingen doen. Als de kast op z’n plek staat stop ik denkelijk wel even met dit soort knutselen. Probleem is dat, als ik nu deurtjes maak, die kisten er vrijwel zeker helemaal niet meer komen. Maar zonder die kisten zijn de planken veel moelijker efficiënt te gebruiken. Wat nu, kleine man? Deurtjes om nu iets moois te hebben, of nu rommeliger om straks wat beters te hebben?
Enfin, ik wil sowieso nog wel hier en daar een latje en een randje monteren. Ik neem meteen maar even de tijd om nog wat na te denken.