Jan Kusters

Ik ben er nog niet, maar met wat geluk wordt de komende week de laatste ronde van het echt grote klussen. Begin deze week was ik nog bezig met de onderpanelen maken. Dat is verder wel gelukt.

Een les die ik een volgende keer vermoedelijk toch weer niet echt ga praktiseren; als ik echte houtverbindingen wil maken moet ik er eigenlijk eerst een aantal maken als oefening, om er weer wat gevoel voor te krijgen. Nu moest ik 10 halfhoutse verbindingen maken, in feite een simpele klus. Maar toch lukten alleen de laatste paar verbindingen echt goed.

En toen wat het tijd voor beitsen, opschuren, afwerken en weer beitsen. De eerste keer beitsen leverde een tamelijk gruwelijk lelijke oranje kast op, maar gelukkig wist ik al van mijn proefplankje dat het met drie lagen een stuk beter zou uitzien. De eerste laag kostte overigens nogal wat meer beits (en tijd) dan gedacht, en ik moest dinsdag dan ook beits bijhalen. Behalve dat die op was bij Hornbach. En aangezien ik hun eigen merk gebruikte kon ik ook niks anders halen. Ik kon wel via internet bij hen bestellen, en dat zou er dan in twee dagen moeten zijn. Niet leuk, maar uiteindelijk heeft dat prima gewerkt. Het gaf me in elk geval de rust om inderdaad te schuren en te plamuren waar nodig. De rest van de week lag de hut dus vol kast onderdelen.

Ondertussen staat de kast zelf drie keer in de beits, en moeten alleen laden, onderpanelen en wat andere losse onderdelen nog één of twee lagen beits krijgen. Het begint er zowaar op te lijken.

Komende week moet het ding eindelijk af komen. Al moet ik daarna wel nog binnenwerk voor de laden gaan maken. En kisten voor de onderkast. En een schrijfkistje voor kalligrafie en laptop. En…