Ik heb een Turner gepleegd.
Een eerste schilderijtje van deze week werd meteen na het vorige opgezet, en werd eigenlijk ook meer van hetzelfde;
Hier kwam ik niet verder mee, en ik heb alles een paar dagen aan de kant gegooid. Penseeltekenen dan? Twee dagen alles klaargezet ’s morgens, en aan het eind van de dag weer opgeruimd zonder iets gedaan te hebben. Soms wil de geest maar niet komen. Veel lezen dan maar, over Dewey de bibliotheekkat, en over de dames van Bakerstreet 221B. Maar geen tekenen, geen schilderen. Dit is altijd lastig voor me; tijden waarin niks lijkt te gebeuren op het gebied van kunst, behalve in mijn hoofd. Ik wou dat ik kon beschrijven of kon laten zien wat er dan gebeurd, maar dat kan ik pas als er iets af is in mijn hoofd. Er gebeurd iets, maar zelfs voor mij is niet helemaal duidelijk wat er nu precies gebeurd.
En toen, donderdagmiddag, werd ik toch weer rusteloos. Schilderkist op tafel. Volledig palet met alle kleuren opzetten, zodat ik alle kanten op kon. Geen idee? Dan maar een botter, ik ben die dingen niet voor niets gaan opzoeken. Het ging maar moeizaam, te snel, te veel en te vet opgezet. Een vlakke bruine vlek als botter, een lelijke groen-gele kleur voor lucht en water, en rare vlekken en vegen.
In vage wanhoop verder. De verf stond al snel te dik en te olieachtig op om nog veel met een penseel te doen; dan maar door met het paletmes En ineens was daar iets. Nog hier en daar wat vlekjes bijzetten, een andere kleur mengen voor het schip zelf, en toen stond er in elk geval iets met de vaagheid die me voor ogen stond.
Meestal is eerste tevredenheid niet zo’n goed teken, de beste schilderijen die ik heb zijn doorgaans dingen waar ik pas na een dag of zo de kwaliteit van begin te zien. Nu tevreden is dus -naar ik vrees- wat vroeg. Maar ik heb hier wel wat te pakken… Turner draait zich om in zijn graf, maar ik ben er even wel blij mee.
(een paar dagen later) in feite ben ik een stap te ver doorgegaan, de 2e staat van het schilderij is denk ik uiteindelijk beter dan de 3e staat. Ik wil het weer te ver uitwerklen. Maar toch, dit is wel wat. Volgende week hopelijk verder…