Jan Kusters

Geen tekenen de afgelopen week. Ondanks mooi weer zelfs maar weinig de deur uit. Mijn verkoudheid heeft zich ondertussen weten uit te breiden tot sinusitis, een plofhoofd zeg maar, en dat ben ik niet zomaar kwijt. Gelukkig heb ik daar vroeger maanden mee rondgelopen, ik kan er mee leven. Alleen niet leuk., en het helpt niet als je iets moeilijks wilt doen.

Wat ik de afgelopen week wel heb gedaan levert weinig stof voor hier op. Opruimen. En nog wel opruimen op een manier die je nauwelijks ziet. Een voorbeeld?

Dit is de beginsituatie; mijn berging.

De afgelopen week heb ik 5 vuilniszakken aan oude troep uit mijn berging weten te destilleren. Niet gewoon grijpen en weggooien, het wat een lang proces van kratten en dozen doorlopen en beslissen wat weg kan en wat niet. Oud gereedschap, verftubes die te oud worden, etsspullen die ik me nooit meer zie gebruiken, noem maar op. Het eindresultaat was twee lege planken in het rek, en twee kratten leeg. De lege kratten werden gevuld met een voorraad spielatjes die hier al jaren in een uit elkaar vallende doos rondzwierf, en met de spielaten van de recent afgespannen doekjes. En die recent afgespannen doekjes zelf namen weer één lege plank in. Nu kon er ook weer een krat uit mijn werkkamer naar de berging, en ik heb straks ook nog plek om wat linoleum neer te leggen. Met een paar dagen opruimen en 5 vuilniszakken weg is de berging niet leger geworden. Wel ietsje netter, en vooral behapbaarder.

Voor ik de afgespannen doekjes kon wegleggen was er overigens eerst nog een ander klusje.

Ik heb een fotoboek en een klapper met foto’s van al mijn schilderijen. Daar noteer ik ook bij elke foto waar een doekje is; verkocht, afgespannen of opgespannen. Na de afgelopen weken een berg doekjes afspannen moest nu even de boekhouding bijgewerkt worden. Een middag en avond werk. Toen konden de doekjes hun plek in het rek innemen.

Nu moet ik nog eens al die zwarte lijsten doorlopen en noteren welke schilderijen daar in zitten. Maar dat heeft minder haast. En even om duidelijk te maken hoeveel ruimte ik win met dat afspannen: Er staan in dat rek zo'n 75 zwarte lijsten met schilderijen op 3 planken. 50 opgespannen doekjes zonder lijst zouden 2 planken nodig hebben (staan nu in bakken in mijn werkkamer). Dat zijn in het totaal 125 opgespannen schilderijen, klaar voor aan de muur of expositie. Op die ene plank onder de lijsten liggen 350 afgespannen schilderijen in twee stapeltjes...

In feite ben ik met stukjes en beetjes bezig met een behoorlijk grote opruiming in mijn huis en in mijn leven. Hoogste tijd, nadeel van 30 jaar in eenzelfde appartement wonen en veel verschillende dingen doen. Als ik alleen maar schilderde had ik 1 schilderkist nodig, en plek voor de doeken. Maar daarnaast tekenen (een kast vol tekenspullen in mijn werkkamer en overal mappen papier), linoleum snijden (een krat vol linospullen en overal plankjes met linoleum erop gelijmd), fotografie (tassen en koffers fotospullen, en een ladenkast vol foto's), en daarnaast nog vliegeren, kamperen, modelbouw, af en toe wat met hout knutselen, af en toe wat naaien, misschien eens ooit weer wat in was boetseren... Langzaam slibt een appertement dicht, zelfs als je redelijk rigoreus blijft opruimen en expres klein blijft wonen om de opslag een beetje te beperken. 

Opruimen dus, eindelijk weer eens redelijk grondig alles vastpakken en me oprecht afvragen of ik dit nog ooit ga doen, gebruiken of niet beter nieuw kan kopen indien nodig. En bij alles wat ik nu opruim kom ik telkens meer dingen tegen die dan weer ook gedaan moeten worden. Zo is er deze week ook nog een vuilniszak aan overjarig textiel uit mijn klerenkast verdwenen. Vermoedelijk maak ik deze klus nooit echt af, maar voorlopig ben ik hier nog wel even mee bezig. In hoeverre ik daar de komende weken een blog mee kan vullen blijft de vraag.