Niet verder, ik ben inderdaad aan een nieuwe versie van de lino begonnen. Stap 1 was schetsen in Chinese inkt voor het Skoddebergvatnet in de hoop tot een wat beter ontwerp te komen. Tot mijn verbazing gaat dat redelijk soepel, ik ben het werken met penseel en inkt in elk geval nog niet kwijt. Op elke tekening is wel het nodige aan te merken, en sommige zijn helemaal niks, maar ik hou hier toch misschien 1 of 2 afwerkers aan over…

Belangrijker; deze tussendoor tekeningen lijken in elk geval nieuwe inzichten op te leveren voor de lino die ik in gedachten heb.

1: ik doe teveel bij de lino; eenvoudiger (bijvoorbeeld veel minder golven, maar wel een paar goeie en verder wat simpele streepjes) lijkt beter te werken.

2: ik had dus het probleem dat ik de pijnbomen niet de goeie vorm gaf. De kruin was in mijn ontwerpen te hoog; een veel legere en plattere boomkruin werkt beter voor een stel bomen dat op een rotsige landtong probeert te overleven.

3: Een twee of drie kleuren/tintendruk wordt toch echt een hoop interessanter voor deze prent. Ik wil nu eerst nog even verder met de pure zwartwit lino, maar op termijn moet ik ook een meerkleurendruk overwegen.

 

Daarna ben ik weer begonnen aan inkt op linoleum. Ik heb ook de eerste twee lino’s nog eens goed bekeken;

De eerste (533, fjord) is toch wezenlijk anders dan de 2e (534, Skoddebergvatnet). In de 2e is weer veel meer alles als silhouet opgevat, meer vlakken, terwijl ik in de eerste een soort van arcering gebruik (de gutssneden) met breedte en richting als aanvullende vormgevingselementen. In zekere zin is de 2e meer in lijn met de klassieke lino die ik zou willen maken, maar ik vind de eerste wezenlijk boeiender. Meer arceren dus, en de vorm en richting van die arcering gebruiken om de afbeelding te maken?

Bij het tekenen op linoleum heb het werk meer opgesplitst in delen; de verschillende onderdelen van de prent  één voor één tekenen. Eerst de berg, toen de landtong, toen het water, toen de bomen.

Waar nodig heb ik witte in plaats van zwarte inkt gebruiken om over het eerder getekende zwart weer witte partijen aan te geven die ik moet wegsteken. En eigenlijk daarna pas kijken wat nodig was om onderdelen goed van elkaar te scheiden. En jawel, het lijkt te werken (als dit ook daadwerkelijk te snijden is).

In de dagen daarna heb ik het lino ontwerp nog wat verder bijgewerkt in kleine beetjes. Ik realiseerde me dat ik het water meer als zwart kan benaderen, en in de bergen worden de grote vormen wat versterkt door minder wit en nog wat zwarte vlakjes. Landtong op de voorgrond wordt ook wat groter.

Helaas heb ik me voor mijn verjaardag een cadeautje gekocht dat wel eens een forse afleiding zou kunnen zijn de komende weken… We zullen zien hoe dit gaat opschieten.