Wat experimenteren en oefenen
Maar helaas was ik de afgelopen week wat afgeleid omdat ik in het weekend wat Heeren op bezoek krijg. En concentratie is toch de eerste voorwaarde voor dit soort werk.
Maar goed, na de losse pogingen uit de hand van voorgaande weken was het nu tijd voor wat gericht studeren en voorbeelden zoeken. Ik heb een tijdje terug al een fraaie tekening van een klassiek Chinees schilder gevonden om me op te richten bij dit soort werk. Lang leve internet!
Li Cheng (919–967), A Solitary Temple Amid Clearing Peaks
Zoals altijd is een probleem de werkelijke afmetingen; het is een tekening van ruwweg 55x105 cm, en als ik gevonden afbeelding vergoot en afdruk op ware grote blijkt er een schat aan details te zijn, die je in de normale foto helemaal niet ziet. Een deel van het detail is overigens een direct gevolg van het feit dat de tekening op zijde gemaakt is, en niet op papier. De zijde levert een soort van raster op dat nog meer detail suggereert dan er werkelijk is (ik heb één echte replica van een tekening op zijde in huis, waar ik dat voor het eerst echt op kon zien).
Ik wil niet zo groot werken, en op kleiner formaat kan ik niet alle detail kwijt dat hierin zit. Het blijft kijken en een eigen weg zoeken…
Verder heb ik een foto gevonden van het soort van landschap en het soort van gebouwen waar het om gaat.
Het Karst-landschap van Wulong National Park in China (waar anders). Wel aardig, ik kende de Chinese tekeningen al heel lang, maar pas met de komst van internet zag ik dat al die heel stijle bergen met nevels her en der veel realistischer waren dan ik ooit gedacht had.
En toen aan de slag op mijn schetspapier. Eerst maar eens die hele fijne lijntjes proberen. Ik heb er al een tijdje een mooi dun penseel voor (ratte-snorharen?). Maar het wilde niet zo goed lukken als gehoopt. Deels doordat ik bijvoorbeeld de gebouwen nog niet echt in de vingers heb, deels ook doordat ik vast wil houden aan mijn kleinere formaat, maar concentratie en rust zouden ook wel wat beter kunnen.
Meer oefenen dus.
Een volgend experiment pakte minder goed uit. Lijnen op de voorgrond zwaarder tekenen om diepte te suggereren.
In elk geval niet subtiel genoeg, en ik vermoedelijk is meer en minder detail tekenen een betere manier dan deze lompe lijnen op de voorgrond.
De laatste stap was grijstinten neerzetten.
En dan blijkt dat, terwijl het schetspapier op zich wel mooi met de inkt omgaat, ik hier minder variatie en minder subtiliteit heb dan gehoopt.
Dat laatste was dan weer reden om nog eens even wat anders te proberen. Een tekening beginnen met de grote vlakken? En losser schilderen?
Binnen één vlak verloop schilderen (de ijle nevels) lukt op dit papier haast niet, maar tegelijk lukt door het sterk zuigende papier de ‘gebroken inkt’, een veeg met een bijna droog penseel, hier wel heel mooi op. Tsja...
Hoe ik deze losheid moet combineren met het ijle lijntje weet ik overigens ook nog niet. Er valt de komende weken nog wel wat te studeren, en misschien moet ik toch weer terug naar rijstpapier als ik bepaalde dingen wil.
Maar nu eerst even wat vrienden ontvangen.
Sittard, 28-19 2017