einde vakantie...
Het is weer die tijd van het jaar; school gaat beginnen, ik heb weer even wat anders aan mijn hoofd, en vrees dat de komende weken het blog een beetje weinig te melden heeft.
De afgelopen week heb ik ook al niet veel meer gedaan; ik zit voornamelijk naar werk aan de muur te kijken en probeer uit te vinden wat ik er zelf van vind. De foto’s van twee weken geleden hangen, en ik ben er nog niet uit; is het wat of niet?
Een deel van het probleem is dat ik eigenlijk helemaal geen foto’s als eindproducten wil maken, ik heb geen zin meer in fototentoonstellingen. Ik zit sowieso weer zwaar te piekeren over exposities. Ik heb de afgelopen jaren wel weer de nodige exposities gedaan, maar twee ‘soorten’ van exposities die ik vroeger echt de moeite waard vond zijn tegenwoordig moeilijker te realiseren in mijn directe omgeving. Een groep van exposities zijn de ‘straat exposities’; bij banken en kantoren kon wel eens geëxposeerd worden in de ramen of etalages die niet gebruikt werden. Mensen op straat kregen eigenlijk een redelijk nette expositie voorgezet, zonder druk voor verkoop of hogere cultuuraspiraties. Het was gewoon aankleding van een stukje straat, versiering van de stad. Zulke plekken zie ik nu eigenlijk nergens meer. Hier in Sittard staan winkels genoeg leeg, maar ik heb geen zin om vulling te zijn voor ruimte die door te hoge huren leeg staat. In feite degradeer je daar het werk mee, en legitimeer je de leegstand. Dat is dus niet de weg. En iets vergelijkbaars mis ik in de vorm van café exposities. Ooit eens was dat een redelijk casual en vooral niet pretentieuze mogelijkheid om werk te laten zien. Nu zie ik daar hier in Sittard en omgeving niet veel meer van, en wat ik elders zie heeft aanzienlijk meer pretentie dan ik heb. Het sluit een beetje aan bij wat ik sowieso rondom kunst meer en meer een als probleem ervaar; te hoog mikken, teveel pretentie en doorgeslagen professionalisering. Het is alsof kunst als plezier bijna niet meer toegestaan is.