Jan Kusters

expositiekoorts 5

En het is gedaan. De opening bij Domani was schitterend. Wat mij betreft was de muziek, met Johannes Asfaw op vleugel, wel het meest indrukwekkend... Maar ik hoop dat iedereen zich geamuseerd heeft. Ik vond het in elk geval geweldig. Zaterdag 14 april zit ik de hele middag bij de expositie, voor degene die me willen spreken.

Lees meer >> | 1320 keer bekeken

expositiekoorts 4

En na het afbreken van een expositie gisteren was het vandaag tijd voor het opbouwen van de volgende expositie. Met ander werk dan wel. Domani, in Venlo.

Komende donderdagavond 19.30 uur opening...

Lees meer >> | 1122 keer bekeken

expositiekoorts 3

Ha, en ik dacht dat het vrijdag zo druk was geweest dat het de rest van het weekend wel rustig zou zijn, Not dus.Zowel zaterdag als zondag was er een gestage stroom aan bezoekers, vrienden en bekenden. Al met al was dit een geweldige tentoonstelling. Voor mij ook nog met wat prettige herinnering aan tentoonstellingen ooit, in kunstcentrum De Melkfabriek; dit had eenzelfde levendige en spannende sfeer. Aan het eind van vandaag was het inpakken geblazen. En morgen ga ik de volgende expositie inrichten, in Venlo. Ja ja, we houden ons best wel bezig zo.

Lees meer >> | 1067 keer bekeken

expositiekoorts 2

(deze week volgen meer updates in het blog dan gebruikelijk, vanwege de twee tentoonstellingen. Ik vermoed zondag- en woensdagavond)

De kop is eraf. Vrijdag hadden we de opening in het postkantoor hier in SIttard. Het is een schitterende expositie geworden. En met 21 exposanten mag je wel wat mensen verwachten...

Lees meer >> | 1200 keer bekeken

expositiekoorts 1

De exposities komen dichterbij, en ik looplicht kreupel van een dagje expositiebouwen. Gisteren hebben we werk opgehangen in het postkantoor. Dat soort dagen is altijd leuk; vroeg beginnen, een halve dag met schilderijen rondschouwen, en een langzaam groeiende paniek; we hebben teveel, het komt nooit af, en hoe krijgen we die ruimte kloppend? En dan ineens hangt er iets, en nog iets, en twee uur later hangt alles.

Lees meer >> | 1293 keer bekeken

Teken des tijds

Deze week heb ik weinig aan kunst gedaan, ik was ziek. Bij dat soort opgelegde rust zit je onder andere wat in oude schetsboeken te bladeren en zo. Wat me dit keer opviel zijn de grapjes die vroeger of later ook in zo’n schetsboek terecht komen. Nu ben ik nooit een goeie cartoontekenaar geweest, dus bij mij zien die er niet geweldig uit.

Lees meer >> | 3562 keer bekeken

Ziek...

Met perfect slechte timing word ik weer eens gevloerd door griep. Gelukkig heb ik afgelopen donderdag en vrijdag de laatste werken voor de komende tentoonstellingen ingelijst.

Lees meer >> | 945 keer bekeken

aanloop naar drukte...

Langzaam komen exposities dichterbij. Ik ben al een tijd bezig voor Domani, maar eerst is er nog een andere expositie waar ik aan meedoe. Die is op 30 en 31 maart, en op 1 april, in Sittard. De schildergroep waar ik op dinsdagavond bij heeft het afgelopen jaar in het oude postkantoor van Sittard gezeten. 

Lees meer >> | 2040 keer bekeken

vrolijk verder

Het vijfde doek van de nachtelijke viaducten is er; ben ik klaar?

Geen idee. Ik heb ze nu hier thuis op een rijtje hangen, het natriumlicht is misschien wat veel van het goede, zelfs als het klopt. En nacht is niet alleen stikdonker, het is ook het vallen van de avond. Deze week reed ik bij zonsondergang over de rondweg, en ik zag een beeld dat ook wel zou werken als schilderij. Lage zonj op kale bomen en de metalen voetgangersbrug, die als enige in het schemerdonker oplichtte. Wel mooi, maar ik had helaas geen tijd, zelfs niet voor een snelle stop en een foto. Uit het hoofd lukt denk ik niet, ik moet dat beeld nog eens bekijken en dan proberen dat licht uit mijn geheugen te halen. Of nog eens zo’n zonsondergang tegenkomen natuurlijk.

Lees meer >> | 1107 keer bekeken

aanloop of uitstellen?

Komende week heb ik de hele week tijd voor kunst, en er ligt niet een van de meer gebruikelijke wat grotere klussen te wachten. Wat gaan we doen? Het leek me in elk geval een goed idee om mijn ateliertje weer eens uit te mesten. Meestal is dat een klus die, eenmaal begonnen, nogal meevalt. Even alles op z’n plek opbergen, en het ziet er alweer een stuk beter uit. Bovendien is opruimen natuurlijk wezensvreemd aan den kunstenaart; als kunst het scheppen van orde vanuit chaos is, dan heb je als kunstenaar natuurlijk wel chaos nodig om mee te beginnen. En de dag nadat je iets weggooit heb je het natuurlijk nodig. Maar met de planken met lino’s van het afgelopen jaar, schilderspullen verspreid tussen de grote Franse ezel en de kleine fiets-schilderkist en bergen losse kleine tekeningen en tekenspullen was het nu toch wel echt een zooi geworden.

Lees meer >> | 2112 keer bekeken