Jan Kusters

zegelen of niet zegelen

Ziezo, bij 'recent werk' heb ik weer eens wat nieuw werk staan na de afgelopen week afwerken.

Op de een of andere manier is het bij mij altijd net effe anders. Ik kan er niks aan doen; uitzoeken, doordenken, en voor ik het weet kom ik weer tot een conclusie die net even anders is dan die van de meeste mensen. Ik word er wel eens moe van en zou wel willen dat het anders was, maar ik kan er weinig aan doen. Bij mijn vorige reeks werk, de kleine landschappen, heb ik eindeloos gezeur moeten aanhoren over het kleine formaat en over de zware lijsten. Ik kon het wel uitleggen, maar de meeste mensen zijn niet in staat om over hun vooroordelen heen te stappen, en een logische conclusie accepteren is al helemaal teveel gevraagd. Groter is beter, en lijsten zijn ouderwets. En nu heb ik weer zoiets waar mensen over gaan zeuren.

Lees meer >> | 1358 keer bekeken

tekeningen afwerken

Zoals ik de vorige week al schreef, deze week geen tijd voor tekenen. Maar er lang nog een ander klusje te wachten, een klusje dat mooi tussen andere dingen door past omdat het telkens maar een half uurtje werken is, en dan een dag wachten. Tekeningen afwerken!

Ik had al eens van iemand de vraag gekregen waarom mijn ‘recent werk’ dit jaar niet elke week wordt aangevuld. Daar zijn een paar redenen voor.

Lees meer >> | 2314 keer bekeken

En dit is wat ik nu een keurige week vind...

De afgelopen week heb ik eens redelijk volgens plan gewerkt. Dat lukt maar zelden, en ook nu lukte het vooral omdat het plan bestond uit een aantal keren kleine stukjes werken, rondjes van een minuut of 20.  Geen grote, lange hooggeconcentreerde kunstsessies meer.

Ik had eens een paar penseeltekeningen uitgezocht van bekende Meesters, en ben naar die voorbeelden gaan werken. De voorbeelden:

Lees meer >> | 995 keer bekeken

niks gedaan...

Ik zeg dat te vaak; ‘niks gedaan’, of ‘niet veel gedaan’. Wat ik dan bedoel is ‘ik heb de afgelopen week geen tekeningen of andere eindproducten gemaakt’. Ik ben druk als een baasje, alleen levert dat momenteel geen dingen op die ik zo nodig aan anderen wil of moet laten zien. Dit zijn de momenten waarop ik me afvraag of ik niet ergens anders een blog moet beginnen in plaats van hier, want in feite schrijf ik voor mezelf over van alles, alleen gaat dat nu even niet over kunst.

Lees meer >> | 1004 keer bekeken

Soms gaat het vanzelf, soms is het ploeteren

Een nieuwe penseeltekening ontwerpen is een soort van doolhof van stijlen en mogelijkheden waar je je een weg doorheen moet zoeken. Soms gaat dat verbazend gemakkelijk, en soms is het moeizaam geploeter. Voorbeelden? Wilgen en orchideeën. Mijn kerstkaart dit jaar was een knotwilg in een holle weg, en sedert de kerst zit ik over wilgen te denken. Het zijn opmerkelijke bomen om te zien, die totaal verschillende karakters kunnen hebben. De geknotte versies zijn er, zelfs als ze jong zijn, oud en verweerd uit. Met iets van onverzettelijkheid; als een vuist die in een soort van verzetsgebaar in de lucht stompt. De takken die van de knotten uitlopen steken allemaal strak en omhooggericht uit, een schril contrast met de vaak knoestige, verweerde en ruwe stam. En dan zijn er de niet geknotte exemplaren, hoog oprijzend, met een gewrongen stam, en een massieve overdaad aan hangende takken en kleine blaadjes. Treurwilgen? Niet alleen treurig. Hun hangende twijgen en bladeren omhullen een eigen wereld, schermen een gebied af van de rest van de wereld. Bij de stam sta je in een kleine wereld, verscholen achter gordijnen. De twijgen en kleine bladeren maken op afstand een verbazend massief geheel van de boom, een reusachtig ding met meerdere kernen. Het doet me wat denken aan dorp op een heuvel, waarbij de losse huizen aaneen smelten tot één bewoonde molshoop van baksteen en dakpannen, met hier en daar een toren of wat groter gebouwen uitstekend. In de winter verliest de wilg zijn bladeren, maar zelfs dan houden de vele dunne takken de indruk van één geheel in stand.

Lees meer >> | 938 keer bekeken

Meer wax on, wax off...

'Meester, ik weet niet wat ik moet tekenen!'

Ik weet niet hoe het tegenwoordig op kleuter- en basisscholen toegaat. Ik ben daar al een tijdje weg, heb geen kinderen die me terug dat cirquit in trokken, en het onderwijs waar ik 20 jaar werkte speelde zich meer af onder jong volwassenen die met andere dingen bezig waren. Toch gok ik dat die vraag nu nog net zo hard rondwaart als 40 of 50 jaar geleden.

Lees meer >> | 1579 keer bekeken

Chinese en Japanse tekeningen en ik...

Zoals beloofd, tijd om eens wat anders aan te snijden dan de fotografie waar ik momenteel zoveel aan doe. Ik ben ook bezig met tekenen, met penseel en Chinese inkt, en ik heb een reeks blogjes in gedachten die ik zelf graag jaren geleden van iemand anders had willen lezen; huh, hoe en wat, zeg maar.

Lees meer >> | 4982 keer bekeken

Leren van Ansel Adams en andere ouwe leem.

Nog een keer fotografie, de volgende week begin ik met eens wat dingen over het penseelschilderen te vertellen...

‘Hoe krijg je die bomen zo wit?’ Ik vermoed dat het om deze of een vergelijkbare foto ging:

Door witte bomen te fotograferen, duh! Flauw, maar het blijft wel de basis. In tegenstelling tot schilderen, waar je in feite naar hartenlust kunt toevoegen of weglaten, hebben foto’s wortels in de werkelijkheid. Niet dat een foto echt de werkelijkheid laat zien, maar de afwijkingen van werkelijkheid zijn wat beperkter, en als je witte bomen wilt hebben, dan helpt het als je met witte bomen begint. Maar dat is doorgaans niet genoeg. Wat wij zien, wat onze ogen ons voortoveren, is niet de werkelijkheid. Ogen zien maar een klein puntje scherp en in kleur, en de rest onscherp en met minder of geen kleur. Wat we denken te zien is voornamelijk een beeld dat uit een aantal oog-beelden is opgebouwd en in onze hersens tot een groot, samenhangend en technicolor beeld wordt samengevoegd. Anders gezegd: wat we denken te zien is het product van onze hersens, geen rechtstreeks beeld uit onze ogen. En op het moment dat hersens een beeld opbouwen, speelt onze geest, ons denken ook een grotere rol. Het beeld is niet langer een mechanische weergave van de werkelijkheid, het wordt door aandacht en belangstelling vervormt. We kunnen dingen daadwerkelijk over het hoofd zien, dingen lijken groter of kleiner dan ze zijn, en feller of doffer dan ze zijn. En als we die invloeden in een foto willen laten zien, dan moet er gewerkt worden. Bewerkt.

Lees meer >> | 2025 keer bekeken

Fotoclub-foto's

(zoals altijd zijn de uiteindelijke foto's later te zien op mijn Tumblr pagina's)

Ha, eindelijk! Gisteren viel de sneeuw waar ik weken geleden op zat te hopen (en waar ik al sedert vorige winter zonder sneeuw over denk). Verkeerde dag, geen tijd, toch even eropuit.

Het resultaat valt tegen; ik ben thuisgekomen met anderhalf uur fotoclub-foto’s.

Lees meer >> | 989 keer bekeken

een vastlopertje en HDR fotografie.

De afgelopen week bleek het re-integratietraject inderdaad wat zwaar te drukken. Zwaarder dan ik eigenlijk gehoopt had, en ik lig weer even aan de ketting. Medicatie om wat kalmer te worden, en een nieuwe afspraak met de bedrijfsarts dus. Maar het denken staat nog niet stil, en ik heb 100 vel papier en een map besteld voor een vaag plannetje… Maandag of dinsdag in ontvangst te nemen, eens kijken of ik dan weer wat gedaan krijg.  

Lees meer >> | 894 keer bekeken